National Security Agency

Glock – nazwa pistoletów opracowanych i produkowanych przez austriacką firmę GLOCK GmbH. z Deutsch-Wegnem, założoną w 1963 przez Gastona Glocka – specjalistę od wysokowytrzymałych tworzyw sztucznych.

W maju 1980 firma przystąpiła do konkursu na nowy pistolet służbowy dla austriackich sił zbrojnych, który wygrała, przedstawiając do badań porównawczych pistolet Glock 17. W 1982 przyjęto go (jako P-80) do uzbrojenia wojska i policji austriackiej. Wkrótce broń wprowadzono również do uzbrojenia armii holenderskiej, norweskiej i szwedzkiej. Na bazie tego pistoletu powstało wiele wersji o różnym przeznaczeniu, różniących się głównie kalibrem stosowanej amunicji, wymiarami zewnętrznymi i masą. Do 2004 sprzedano łącznie, w 100 krajach, około 2.5 milliona pistoletów, z czego około 250 000 – do USA.

Glock 17 jest pistoletem samopowtarzalnym skonstruowanym jako następca pistoletu Walther P-38. Broń ta działa na zasadzie krótkiego odrzutu lufy, ryglowanie następuje za pomocą przekoszenia lufy w płaszczyźnie pionowej. Funkcję rygla pełni występ w tylnej części lufy. Po wystrzeleniu z magazynka ostatniego naboju zamek zatrzymuje się w tylnym położeniu. Broń posiada bezkurkowy mechanizm uderzeniowy. Zastosowano mechanizm spustowy z częściowym wyłącznym samonapinaniem (semi DAO). W odróżnieniu od pistoletów wyposażonych w mechanizm spustowy z wyłącznym samonapinaniem (DAO) W pistolecie zastosowano potrójny system zabezpieczenia przed strzałem przypadkowym: jeden zewnętrzny – spustowy oraz dwa wewnętrzne – igliczne. Zabezpieczenia są kolejno zdejmowane w trakcie naciskania na język spustowy. System zabezpieczeń broni zapewnia bezpieczne użytkowanie pistoletu z nabojem wprowadzonym do komory nabojowej, co znacznie skraca czas użycia broni. Nie pozwala natomiast na ponowne napięcie i wyzwolenie mechanizmu uderzeniowego w razie niewypału. Broń nie posiada nastawnego bezpiecznika. Prowadzenie ognia pojedynczego zapewnia przerywacz.

Glock 17 zasilany jest nabojem 9x19mm Parabellum. Magazynek znajduje się w rękojeści, zasilanie odbywa się z dwurzędowych magazynków pudełkowych o pojemności 17, 19 lub 32 naboi. Magazynek o pojemności 32 naboi ze względu na dużą długość znacznie wystaje z rękojeści. Skonstruowano również magazynek siodłowy o pojemności 100 naboi. Szkielet oraz rękojeść pistoletu wykonane są z tworzywa sztucznego. Należy zaznaczyć że Glock nie jest pierwszym pistoletem w którym zastosowano takie rozwiązanie, wcześniej szkielet i rękojeść wykonane z tworzywa sztucznego zastosowano w pistolecie VP70.

Glock 17 posiada stałe mechaniczne przyrządy celownicze ustawione na 25m składające się z muszki i szczerbinki. Na szczerbince oraz muszce znajdują się kontrastowe znaki ułatwiające strzelanie w warunkach słabej widoczności. Broń można wytłumić, jednak aby tego dokonać należy wymienić lufę na taką umożliwiającą montaż tłumika dźwięku. Glock występuje w wielu wersjach o różnych długościach lufy zasilanych różnymi nabojami. Dostępne są wersje na naboje 9x17mm (.380 ACP), 10x25mm, .40SW, 11,43x22mm (.45 ACP) oraz .357 SIG. Na podstawie Glocka 17 skonstruowano również pistolet automatyczny Glock 18 wyposażony w przełącznik rodzaju ognia umożliwiający strzelanie ogniem pojedynczym i ciągłym. Glock 18 strzela z dużą szybkostrzelnością teoretyczną która wynosi 1200 strzałów na minutę.

Zalety Glocka to niezawodność, wytrzymałość, niewielka masa, magazynek o dużej pojemności, dostępność wielu wersji na różne naboje, możliwość montażu nowoczesnego osprzętu. Niektórzy do wad zaliczają brak nastawnego bezpiecznika oraz nie intuicyjny sposób rozkładania, jednak mimo tego można stwierdzić że Glock 17 to bardzo dobra i nowoczesna broń.