Porucznik
9 x 18 mm Makarowa (57-N181S) - standardowy nabój pistoletowy państw Układu Warszawskiego.
Nabój został opracowany na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych XX wieku i wprowadzony do uzbrojenia w roku 1951 wraz z pistoletem Makarowa (PM. Pod względem konstrukcyjnym jest on wzorowany na przedwojennym czechosłowackim naboju Strakonice vz. 24 i eksperymentalnym niemieckim 9 mm Ultra. Nabój nie rozpowszechnił się poza państwami Układu Warszawskiego i po jego rozpadzie kolejne państwa rezygnowały z jego używania jako podstawowej amunicji pistoletowej (nawet w Rosji przyjęto do uzbrojenia skonstruowany przez Jarygina pistolet PJa kalibru 9 x 19 mm Parabellum). Natomiast coraz większą popularnością ten nabój cieszy się na rynku cywilnym (zwłaszcza w USA) ponieważ jest to obecnie najmocniejszy nabój pistoletowy możliwy do zastosowania w pistolecie z zamkiem swobodnym. Rzeczywisty kaliber tego naboju to 9,25 mm dlatego w niektórych krajach (np. NRD) był klasyfikowany jako 9,2 x 18 mm.
Rodzaj: nabój pistoletowy
Kaliber: 9 mm
Średnica:
-pocisku 9,25 mm
-min. łuski 9,85 mm
-max. łuski 9,90 mm
-kryzy 9,90 mm
Długość:
-łuski 18,00 mm
-pocisku 11,00 mm
-naboju 25,00 mm
Masa:
-naboju 10 g
-pocisku 6,1 g
-materiału miotajacego 0,24g
Inne:
-Prędkość pocz. pocisku 310-315 m/s
-Energia pocz. pocisku 303 J
-Ciśnienie max. 120 MPa
Offline