National Security Agency

Lekki karabin maszynowy Minimi (Mini Mitrailleuse), skonstruowany przez Ernsta Viervera ze słynnej firmy Fabrique Nationale z Herstal. Dzisiaj Minimi produkowany jest w FN w Belgii oraz w FNH w USA.

Konstruktorzy z FN po zbudowaniu karabinu FNC, postanowili stworzyć do niego ręczny karabin maszynowy kalibru 5.56mm, który wraz z FNC mógłby stanowić uzbrojenie drużyny piechoty. Jednak zamiast dorobić do FNC cięższą lufę i dwójnóg (jak np. AUG i AUG HBAR albo AK-47 i RPK), postanowiono stworzyć nową broń od podstaw.

Stworzona przez zespół Vievera broń jest lżejsza od innych tego typu konstrukcji, ponieważ zasilana jest amunicją pośrednią 5.56mm - może więc stanowić broń indywidualną. Sama amunicja była na początku problemem: nabój amerykański M193 niezbyt nadawał się do broni wsparcia (zbyt lekki pocisk i w związku z tym słabe właściwości przy strzelaniu na odległości większe niż 400 m). Postanowiono opracować nowy nabój. Nowa amunicja oznaczona SS109 posiadała przy zachowaniu starej łuski, nowy cięższy i dłuższy pocisk. Poprawione właściwości balistyczne pocisku zwiększyły zasięg broni, ale wymagał on innego skoku gwintu niż pociski M193.

Minimi zaprezentowany został w roku 1974. W 1976 roku na testach terenowych okazało się, że Minimi jest znacznie lepsze od HK21A1 oraz M16 z ciężką lufą i dwójnogiem. Kolejne lata przyniosły serię poprawek i usprawnień: zmieniono konstrukcje rygla lufy co miało ułatwiać jej wymianę. Podstawę muszki przeniesiono nad komorę gazową, jednocześnie przesunięto do tyłu podstawę celownika. Zmieniono kształt kolby (jest ona łatwo odłączana i bez problemu można zmienić kolbę stałą na składaną). Wprowadzono dwójnóg o regulowanej wysokości. Ponieważ zauważono, że w miarę starzenia się sprężyny powrotnej coraz słabiej pochłania ona energię odrzutu, uzupełniono ją amortyzatorem hydropneumatycznym. Tak zmodyfikowana broń została nazwana M249 SAW (Squad Automatic Weapon - broń samoczynna piechoty) i w 1982 roku została przyjęta do uzbrojenia armii amerykańskiej. Problem amunicji rozwiązano ustanawiając ją jako standardową amunicję pośrednią NATO (STANAG 4172) i modyfikując karabin M16A1 do M16A2 zasilanego już nowym typem amunicji (SS109 to M855 w USA).

Zasada działania oparta o odprowadzanie gazów prochowych przez boczny otwór w lufie. Ryglowanie przez obrót zamka. Zespół suwadło-zamek porusza się po szynach umocowanych do wewnętrznych ścianek komory zamkowej co zapewnia bardzo wysoką niezawodność. Suwadło odryglowuje zamek dopiero po krótkim ruchu jałowym co ułatwia ekstrakcje i zmniejsza ryzyko pęknięcia łuski. Karabin strzela z zamka otwartego tylko ogniem seriami (mechanizm spustowy bez przerywacza). Broń wyposażono w bezpiecznik przetykowy umieszczony nad spustem

Karabin posiada podwójny mechanizm zasilania. Standardowe jest zasilanie z metalowej taśmy rozsypnej M27. Taśma luźna albo w dołączonej pod komorą zamkową skrzynce (odcinek 100 lub 200 nabojowy). Obecnie często zamiast skrzynki stosuje się pojemnik z tkaniny. Mechanizm przesuwu taśmy podobny jak w MG42. Awaryjnie (przy braku zataśmowanej amunicji) można używać magazynków zgodnych ze STANAG (np. od karabinów M16 czy FNC, gniazdo magazynka znajduje się z lewej strony broni pod oknem dla taśmy nabojowej. Jednak przy zasilaniu magazynkowym zwiększa się ryzyko zacięć i zmniejsza się szybkostrzelność.

Lufa szybkowymienna (zapasowe strzelec nosi w torbie zwanej A-bag), zakończona szczelinowym tłumikiem płomieni, do niej przymocowana jest rączka transportowa składana na prawą stronę broni. Lufa posiada ręcznie przestawiany dwupołożeniowy regulator gazowy. Wnętrze lufy chromowane. Po obu bokach lufy znajdują się osłony wykonane z tworzywa sztucznego, pełnią one rolę łoża podczas strzelania w pozycji stojącej.

Minimi wyposażono w składany dwójnóg o regulowanej wysokości przymocowany do rury gazowej, broń można również zamocować na trójnogu FN360. Minimi początkowo wyposażony był w stałą kolbę drewnianą, następnie stosowano metalową kolbę szkieletową i metalową kolbę rurową, ostatecznie karabinek wyposażony jest w kolbę stałą wykonaną z tworzywa sztucznego.

Przyrządy celownicze mechaniczne składają się z muszki i regulowanego celownika przeziernikowego. Nowsze odmiany posiadają na pokrywie komory zamkowej szynę Picatinny do mocowania celownika optycznego lub elektrooptycznego. W wersjach dla sił specjalnych na bocznej szynie często zamocowany jest celownik laserowy.

Wersje:

- Belgia
o Minimi Standard- wersja standardowa
o Minimi-Para (Para-Minimi) – wersja z kolbą składaną i krótką lufą
- USA
o M249 SAW – wersja standardowa
o M249 SAW (brak odrębnego oznaczenia) – wersja z kolbą składaną i lufą standardową
o M249 SPW – wersja opracowana na zamówienie US SOCOM. Lufa o długości pośredniej bez uchwytu transportoweg. Zasilanie wyłącznie taśmowe. Dwójnóg jest wyposażeniem opcjonalnym, standardem jest przedni chwyt. Długa szyna Picatinny na wierzchu pokrywy komory zamkowej. Szyny Picatinny u dołu i po bokach lufy. Kolba składana.
o Mk 46 Mod 0 Navy LMG – wersja opracowana dla Navy Seals. Zmiany podobne jak w wersji SPW (zasilanie tylko taśmowe), ale zachowano dwójnóg. Lekka lufa z tłumikiem płomieni identycznym jak w M4 SOPMOD (możliwość szybkiego montażu tłumika dźwięku KAC QD). Szyny Picatinny wokół lufy dłuższe niż w wersji SPW. Nad lufą znajduje się perforowana osłona z czwartą szyną Picatinny. Broń specjalnie zabezpieczona antykorozyjnie (zabezpieczenie przed kontaktem z wodą morską). Brak gniazda dla magazynków Stanag.
- Francja
o Minimi-Para – wersja z kolbą składaną i krótką lufą
- Kanada
o C9 – odpowiada Minimi Standard ale kolba rurowa z dodatkowym uchwytem.
o C9A1 – jak C9 ale z celownikiem optycznym Elcan
o C9A2 – lufa jak w Minimi-Para, kolba składana, szyny do montażu wyposażenia taktycznego
- Australia
o F89 – podstawowa jest wersja odpowiadająca Minimi Standard, ale tłumik płomienia identyczny jak w karabinie L1A1 (wersja FN FAL)

W najbliższym czasie w USA planuje się wymienić M249 na LWRC Infantry Automatic Rifle.