Porucznik
Steyr AUG-77 (AUG – niem. Armee Universal Gewehr) (inna nazwa StG 77 – niem. Sturmgewehr 77)
Karabin został opracowany w 1977 roku, rok później rozpoczęła się jego produkcja. Pełną zdolność produkcyjną austriacka firma Steyr-Daimler-Puch, należąca do zakładu Steyr-Mannlicher GmbH und Com. KG. w Kleinraming, osiągnęła w 1982 roku.
Nazwa "uniwersalny" wynika z faktu, że pojedyńczy egzemplarz AUG można bardzo łatwo zamienić w każdą z czterech jego wersji A1 przez prostą wymianę lufy:
-ręczny karabin maszynowy (długość lufy – 621 mm)
-karabin szturmowy (długość lufy – 508 mm)
-karabinek szturmowy (długość lufy – 407 mm)
-subkarabinek (długość lufy – 350 mm).
Cechą wyróżniającą tę broń jest to, że projektanci zwrócili szczególną uwagę na zmniejszenie ciężaru i w związku z tym w szerokim zakresie zastosowano stopy lekkie i tworzywa sztuczne nawet dla takich mechanizmów, które dotychczas były wykonane wyłącznie z metalu.
Ogólny układ broni typu bull-pup charakteryzuje się dużą zwartością budowy. Uzyskano ją poprzez skasowanie tradycyjnej kolby i umieszczenie magazynka za spustem. Stosując ten układ osiąga się względnie dużą długość lufy przy małej długości broni. Układ ten ma jednak wady:
- silniejsze oddziaływanie odrzutu broni na strzelca,
- zlokalizowanie oczu, ust i nosa strzelca tuż przy komorze nabojowej, a tym samym narażanie wzroku i układu oddechowego na szkodliwe działanie resztek gazów prochowych, wydostających się przez otwór wyrzutowy łusek, co na przykład pogarsza warunki celowania,
- konieczność wprowadzenia do broni przestawnego wyrzutnika łusek i przestawnego otworu wyrzutowego, aby z broni mogli korzystać strzelcy zarówno prawo-, jak i leworęczni, bez obawy o zranienie twarzy strzelca przez wyrzucane łuski,
- dyskusyjne jest również umieszczenie magazynka biorąc pod uwagę łatwość wymiany go w pozycji leżącej.
W sumie jednak takie zalety, jak poręczność, manewrowość ruchowa, niewielka masa i umiarkowany odrzut, wynikający z przyjęcia dla broni naboju 5,56 mm, górują nad wadami, co sprawia, że układ bull-pup rozpowszechnia się coraz bardziej.
Zasada działania karabinu Steyr opiera się na wykorzystaniu energii gazów odprowadzanych z przewodu lufy. Składa się on z sześciu głównych części i zespołów: lufy, komory zamkowej, zespołu zamka, mechanizmu spustowego, kolby i magazynka.
Lufa, wymienna, jest wykonana z wysokojakościowej stali metodą kucia na zimno. Komora nabojowa i przewód są chromowane. Z lufą związany jest dwupołożeniowy regulator gazowy oraz składany chwyt przedni. Na wylot lufy nakręcony jest tłumik płomienia. Ma on gwint wewnętrzny służący do mocowania urządzenia do strzelania ślepą amunicją. Masa i długość broni zależą od zainstalowanej lufy.
Komora zamkowa jest ciśnieniowym odlewem aluminiowym. Integralną jej częścią jest rączka do przenoszenia broni, w której z kolei zainstalowano celownik optyczny. W technologii wykonania komory zastosowano nowe metody łączenia tulei stalowych z odlewem aluminiowym.
Zamek jest ryglowany przez obrót wymuszony przez powierzchnię krzywkową suwadła. Zastosowano tu rozwiązanie typowe dla współczesnych broni o kalibrze 5,56 mm, z tym jednak, że ponieważ komora zamkowa jest odlewem ze stopu lekkiego, a suwadło i zamek są stalowe, więc nad wlotem lufy zainstalowano stalowe przedłużenie służące do współpracy z suwadłem.
Offline