National Security Agency

G36 – (oznaczenie fabryczne HK50) karabin szturmowy firmy Heckler und Koch Gmbh z Oberndorfu. Obecnie przepisowa broń żołnierzy armii niemieckiej i hiszpańskiej.

W latach 80-tych postanowiono w Niemczech wprowadzić nowy, nowoczesny karabin jako standardowe uzbrojenie armii. Trzeba było czymś zastąpić G3, zaopatrywany amunicją 7.62 x 51. Miał być nim G11 kalibru 4.7mm (amunicja bezłuskowa), opracowywany przez HK. Badania doprowadziły jednak firmę do bankructwa, a projekt został zarzucony. Po porażce karabinu G11, nowe kierownictwo firmy przeprowadziło reformę i w 1990 roku podjęło decyzję o rozpoczęciu prac nad nowym karabinem dla niemieckiej armii. Głównym konstruktorem broni, której zostało nadane oznaczenie HK50, był Ernst Mauch. Postawiono przed nim zadanie zbudowania karabinu, który będzie tani w produkcji, a jednocześnie zachowa zalety poprzednich karabinów firmy HK. W maju 1994 roku zakończono główne testy i badania, a w 1995 roku Bundeswehra przyjęła broń do uzbrojenia pod swoim określeniem G36 zamawiając pierwsze 33 tysiące sztuk. Jednocześnie do uzbrojenia przyjęto karabinek G36K i ręczny karabin maszynowy LMG36. Początkowo miał być uzbrojeniem żołnierzy jednostek sił szybkiego reagowania, ale szybko powiększane zamówienia sprawiły, że obecnie znajduje się na uzbrojeniu coraz większej liczby żołnierzy niemieckich.

W 1997 roku karabiny G36 zakupiły siły zbrojne Hiszpanii (zastąpił karabiny CETME L). W 2003 roku podjęto decyzję, że G36 stanie się podstawą do opracowania nowego karabinu dla żołnierzy amerykańskich M8 (program anulowano w 2005 roku). Licencję na niektóre rozwiązania i technologie zastosowane w G36 zakupił także Meksyk. Wykorzystano je przy projektowaniu i produkcji karabinu FX-05 Xiuhcoatl. W 2006 podjęto także decyzję o przyjęciu G36 do uzbrojenia armii łotewskiej.

W porównaniu do starszych karabinów HK, zdecydowanie spadła cena. Karabin bez celowników kosztował 800$, co w porównaniu do 1700$ za G41 było zdecydowanym postępem. Jednak cenę karabinów dla Bundeswehry podnosi do 1200$ wyposażanie każdego egzemplarza w celowniki optyczny i kolimatorowy (eksportowa wersja z celownikiem optycznym jest oferowana za 890 $).

W maksymalnym stopniu starano się stosować tworzywa sztuczne, dzięki czemu zmniejszyła się masa, a jednocześnie wzrosła odporność karabinu na korozję (łoże, komora zamkowa, uchwyt do przenoszenia broni, gniazdo magazynka, magazynek, składana kolba i chwyt pistoletowy mieszczący mechanizm uderzeniowo-spustowy).

Karabin G36 jest indywidualną bronią samoczynno-samopowtarzalną. Zasada działania oparta o wykorzystanie energii gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór w lufie. Zamek, umieszczony w przedłużeniu lufy, ryglowany przez obrót. Zamek posiada sześć występów ryglowych, które wchodzą w odpowiednie wycięcia tylnej części lufy. Broń wyposażono w zaczep suwadła, zwolnienie suwadła przyciskiem wewnątrz kabłąka spustu lub po lekkim odciągnięciu go do tyłu rączką zamkową. Mechanizm spustowy kurkowy, umożliwia strzelanie ogniem pojedynczym i seriami.

Zasilanie z przezroczystych łukowych magazynków 30-nabojowych (niewymiennych z magazynkami M16) lub 100 nabojowych, dwubębnowych Beta. Lufa pływająca zakończona podstawą bagnetu (bagnet od MPi AK-74N, czyli licencyjnego AK-74). Na końcu łoża można zamocować składany pod łoże dwójnóg. Na wierzchu komory zamkowej uchwyt do przenoszenia. W tylnej części chwytu celowniki: optyczny o powiększeniu 3.5x i kolimatorowy bez powiększenia firmy Henshold. Awaryjnie można korzystać z prostych mechanicznych przyrządów celowniczych (w wersji z kolimatorem trzeba go najpierw zdemontować). Kolba z tworzywa sztucznego składana na prawą stronę karabinu.

Karabin projektowany był z myslą o strzelcach zarówno lewo jak i praworęcznych: rączka napinająca została umieszczona pod uchwytem do przenoszenia na końcu listwy suwadła poruszającej się w trakcie strzelania. W pozycji spoczynkowej rączka jest przedłużeniem listwy i jest równoległa do lufy. Po pociągnięciu rączka obraca się o 90o zarówno w lewą jak i prawą stronę i wtedy można odciągnąć suwadło do tylnego położenia. Poza tym skrzydełko przełącznika rodzaju ognia (pełniące także funkcję bezpiecznika) znajduje się po obu stronach komory zamkowej.

Wersje:

    * G36 - karabin z kolbą składaną, celownik optyczny o powiększeniu 3x i celownik kolimatorowy.
    * G36V (kiedyś E) - eksportowa wersja G 36 z celownikiem optycznym 1,5x
    * G36K - karabinek z kolbą składaną i lufą skróconą, celownik optyczny o powiększeniu 3x i celownik kolimatorowy.
    * G36KV - eksportowa wersja G 36 z celownikiem optycznym 1,5x
    * G36C - subkarabinek, celownik mechaniczny, na uchwycie do przenoszenia długa szyna Picatinny do mocowania innych celowników.
    * MG36 - ręczny karabin maszynowy