National Security Agency

Nazwa - Five-seveN
Kraj produkcji - Belgia
Producent - Fabrique Nationale de Herstal
Rok ukazania - 1996
Kaliber - 5.7 x 28mm SS90
Masa broni niezaładowanej - 0,63 kg (Tactical)
Długość broni - 208 mm
Długość lufy - 122,5 mm
Pojemność magazynka - 20 nabojów

Historia powstania pistoletu Five-seveN wiąże się bezpośrednio z powstaniem pistoletu maszynowgo P90 i pocisku 5,7 mm. Po wyrobieniu sobie reputacji P90 jako broni rewolucyjnej, głównie dzięki zastosowaniu oryginalnej amunicji kalibru 5,7mm, w belgijskiej firmie Fabrique Nationale podjęto decyzję o opracowaniu broni krótkiej zasilanej takimi nabojami.

Pociski kalibru 5,7 mm SS90 (nazwa ze względów marketingowych miała kojarzyć się z 5,56mm nabojem pośrednim SS109 tej samej firmy, który stał się standardem NATO) mają lepsze parametry balistyczne niż typowy nabój pistoletowy, co sprawia że ich prędkość spada na torze lotu wolniej, a trajektoria jest bardziej płaska. Wysokie obciążenie przekroju sprawia także że wysoka jest przebijalnośc lekkich osłon balistycznych takich jak hełmy i kamizelki kuloodporne. Wysoka zdolność obalającą ma pociskowi 5,7 mm zapewnić koziołkowanie po trafieniu w cel. Pocisk o masie nieznacznie powyżej 2 gramów wystrzeliwany jest z pistoletu Five-seveN z prędkością 715 m/s, co daje energię wylotową ponad 500 J. Pocisk ten przebija na wylot kamizelkę kuloodporną klasy IIIA, która skutecznie zatrzymuje wszelkie pociski kalibrów 9 mm Parabellum, .40 S&W i .45 ACP (2 kwietnia 1997 roku podczas oblężenia ambasady japońskiej w Limie).

Parametry nowej amunicji 5,7 mm SS190 dawały podstawy by sądzić, że nowo opracowany pistolet stanie się prekursorem nowej jakości i skuteczności wśród tej gałęzi broni palnej. Prace nad pistoletem kalibru 5,7 mm rozpoczęto w firmie FN w 1985 roku, w kilka lat po wprowadzeniu do produkcji pistoletu maszynowego P90. Partie prototypową wyprodukowano w połowie 1996 roku. Po badaniach dokonano zmian w konstrukcji mechanizmu spustowego i na przełomie lat 1996/1997 wyprodukowano następną serię egzemplarzy testowych. Pistolet otrzymał nazwę "Five seveN" (taka pisownia nazwy ma nawiązywać do nazwy zakładów FN). W następnych latach produkcja małych serii głównie na potrzeby jednostek specjalnych była kontynuowana. Pistolety poszczególnych serii różnią się szczegółami konstrukcyjnymi.

W 1999 roku na targach "Milipol" zaprezentowano nową wersję pistoletu o nazwie "Tactical" ze zmienionym mechanizmem spustowym oraz dodaną dźwignią zwalniania magazynka i bezpiecznikiem nastawnym. Pojawiła się także specjalne wersja przeznaczona do sprzedaży na rynku amerykańskim.

Pistolet występuje w czterech wersjach. Wszystkie działają na zasadzie odrzutu zamka półswobodnego. Nietypowo w stosunku do większości pistoletów zamek porusza się po wewnętrznych krawędziach szkieletu (odwrotnie niż w innych konstrukcjach) sięgających do jego zakończenia. Opóźnienie otwarcia zamka dzięki jednoramiennej dźwigni opóźniającej. Odmiana "Standard" (pierwsza produkowana seryjnie, obecnie produkcja nie jest kontynuowana) charakteryzuje się mechanizmem spustowym z wyłącznym samonapinaniem (DAO) oraz brakiem bezpiecznika nastawnego. Odmiana ta nie posiada dźwigni zatrzasku zamka, dlatego też zwolnienie zamka w przednie położenie możliwe jest jedynie poprzez odciągnięcie go o kilka milimetrów do tyłu i puszczenie.

W wersji "Tactical" mechanizm uderzeniowo-spustowy kurkowy bez samonapinania (SA). Bezpiecznik zewnętrzny blokujący szynę spustową. Po wystrzeleniu ostatniego naboju z magazynka zamek zatrzymuje się w tylnym położeniu na zaczepie zamka. Zewnętrzna dźwignia zwalnia zamek. W obu odmianach zatrzask magazynka znajduje się u nasady kabłąka spustu i może być umieszczony zarówno z prawej jak i lewej stronie broni.

Wersja IOM (Individual Officer's Model - broń osobista oficerów) zadebiutowała w 2004 roku. Posiada on m.in. inną szynę pod lufą, regulowane przyrządy celownicze, występy na przodzie osłony języka spustowego oraz mechanizm zebezpieczający przed strzelaniem bez magazynka.

Wersja USG jest najnowszym modelem Five-seveN, wyprodukowanym w 2005 roku, żeby zastąpić IOM. Z wersji dla oficerów przejął mechanizm zebezpieczający przed strzelaniem bez magazynka i regulowane przyrządy celownicze. Dodatkowymi modyfikacjami jest kwadratowa osłona języka spustowego, lepszy wzór występów ułatwiających chwyt oraz większy zatrzask magazynka.

Z metalu wykonano lufę, kilka sprężyn i części wewnętrznych oraz płaszcz zamka (chociaż te także zewnętrznie pokryto tworzywem sztucznym). Z tworzywa sztucznego wykonano szkielet pistoletu, magazynek i obudowę tylnej części zamka.

Stałe przyrządy celownicze składają się z muszki i szczerbinki. Osłona języka spustowego została zaokrąglona i powiększona by ułatwić używanie broni w rękawiczkach. W celu łatwiejszego i pewniejszego chwytu zamka na jego końcu powstały specjalne wstępy, identyczne do tych na czołowej części chwytu. Szkielet pod lufą pełni funkcję szyny do montażu wyposażenia taktycznego (w wersji amerykańskiej szyna jest zgodna ze standardem Picatinny). Magazynek dwurzędowy mieści aż 20 nabojów, co daje strzelcowi ogromną moc ognia w czasie walki na typowych odległościach. Niewielka energia odrzutu umożliwia szybkie strzelanie, a konstrukcja broni, w tym szkielet i zewnętrzna część zamka wykonana z tworzywa sztucznego dodatkowo pochłania energię odrzutu.

W celu rozłożenia broni należy wyjąć magazynek z chwytu, sprawdzić komorę nabojową i nacisnąć przycisk demontażowy umieszczony z lewej strony szkieletu, co umożliwia odłączenie zamka, z którego wyjmuje się lufę wraz ze sprężyną powrotną.